“If I have seen further”, zei Isaac Newton, “it is by standing on the shoulders of giants.”
Hoewel dat niet de gelegenheid was waarbij hij de wet van de zwaartekracht ontdekte, besefte Newton maar al te goed dat het gewicht van vooruitgang gedragen wordt door een stevig fundament. Zijn wetenschappelijke verdiensten waren dan ook het resultaat van een machine waarin vele radertjes hadden gedraaid, en bescheidenheid was een van ’s werelds befaamdste wetenschappers niet vreemd. Toen Newton in 1661 aan het Trinity College begon te studeren, was dat trouwens alleen maar mogelijk door zijn werkzaamheden als subsizar, waarmee hij in ruil voor een verlaging van het collegegeld, huishoudelijke karweitjes verrichtte voor rijkere studenten. Voor menig lid van de adel was de schoenpoetser van dienst niemand minder dan de jongeman die eeuwen later nog steeds zou worden beschouwd als de grootste geleerde in de geschiedenis van de wetenschap.
Diezelfde bescheidenheid is niet steeds terug te vinden in de moderne geneeskunde, al is ze daar niet minder op zijn plek. Want topdokters lijken vaak tot wonderen in staat, en ze zijn dat soms ook, maar toch weet iedereen dat hun prestaties nooit mogelijk zouden zijn zonder de steun van hun achterban. Collega’s in binnen- en buitenland, doctoraatsstudenten, verpleegkundigen, patiënten die in innovatief onderzoek geloven, en bovenal het thuisfront dat deze wonderdokters alle andere bekommernissen uit handen neemt.
Net zoals in de wetenschap, worden ook in de zakenwereld grootse dingen nooit gerealiseerd door één persoon, maar alleen door een team van mensen. Dixit Steve Jobs.
In de sport is het niet anders. Karel Sabbe, de tandarts uit Anzegem, zal zich wellicht niet over veel gebitten meer hoeven te ontfermen na zijn legendarische looprecords op de Pacific Crest Trail, de Appalachian Trail en de Barkley Marathon. Toch is hij de eerste om toe te geven dat zijn prestaties nooit mogelijk zouden zijn geweest door de ondersteuning van zijn team. Tijdens de PCT die hij vorig jaar aflegde, werden de haast bovenmenselijke inspanningen niet alleen door hemzelf, maar ook deels door zijn coach en de andere leden van zijn crew geleverd, om de logistieke ondersteuning van zijn prestatie mogelijk te maken.
Sommige helden geven het toe, anderen zijn er te beroerd voor, maar één ding is zeker: de mensen die werkelijk een verschil kunnen maken, doen dat zelden alleen.
Willen wij vandaag een verschil maken in de problematieken die onze huidige leefwereld teisteren, dan zouden we dus wel idioten zijn om daarin cavalier seul te willen spelen.
Want cybercrime is geen one-man-show, en de preventie ervan bijgevolg evenmin. Om online fraude met succes te kunnen bestrijden, zijn veel mensen nodig, die op verschillende niveaus actie ondernemen. De aanpassing van regelgeving, van bedrijfsprocessen en van collectieve en individuele gedragspatronen kan alleen resultaat opleveren als we met vereende krachten tewerk gaan. Mensen bang maken met sensationele fraudeverhalen mag dan wel sensibiliserend lijken, iedereen weet dat het internet niet meer uit ons leven weg te denken valt, waardoor weerbaarheid een veel betere tochtgenoot is dan angst. Het is dan ook een boeiende uitdaging om, overal ten velde, via verschillende kanalen en voor een bijzonder heterogeen doelpubliek, een effectieve boodschap te brengen. Een uitdaging die niet mogelijk zou zijn zonder een ijzersterk en gemotiveerd team.
Na een intensieve periode van sensibiliseringsacties voor jong en oud, ter gelegenheid van Safer Internet Day niet in het minst, is het dan ook de hoogste tijd om een woord van dank te richten aan alle mensen die deze initiatieven tot een succes hebben gemaakt. Michiel Clemens op kop, want hij is niet alleen de drijvende kracht achter het cybervrijwilligersinitiatief in Diest, maar ook gewoon een spontane, toffe, slimme kerel die zijn brede schouders onder de goede zaak zet. Immer flexibel offert hij menig avond op voor de cybervrijwilligersvergaderingen op het stadhuis, zodat het enthousiasme van het lokale team een plek heeft om van gedachten te wisselen en nieuwe activiteiten te organiseren. Samen met de gedrevenheid is ook de humor nooit ver weg bij deze nobele vrijwilligers die ervaring, deskundigheid, maar vooral met hart en ziel doen wat ze doen, en dat ook blijven doen.
Dank u Femke, Karolien, Jim, Dirk, Sander en alle anderen die gemotiveerd hun schouders zetten onder dit initiatief!
“Talent wins games, but teamwork and intelligence win championships.” (Michael Jordan)
